ΌΤΙ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ...

 Φίλοι αναγνώστες, το ξέρω... είμαι απαράδεκτη! Χάθηκα κι έριξα μαύρη πέτρα. Τι τα θες, κάτι η δουλειά, κάτι το διάβασμα, κάτι που γίνηκα κι εγώ 25 χρονών κοπελάρα... Δύσκολη η ζωή και πολυάσχολη. Αλλά επέστρεψα και εύχομαι να σας αποζημιώσω με το ακόλουθο. Πάμε λοιπόν!

Αφορμή για το παρακάτω τρυφερό παραλήρημα, όπως και για όλα τα προηγούμενα, είναι αφενός μια απόφαση που πήρα (δεν θα σας αποκαλύψω τι), που θεωρώ θα κάνει την ζωή μου πολύ - πολύ καλύτερη στο μέλλον και από την άλλη διάφορες αντιδράσεις - κινήσεις των οποίων έγινα αποδέκτης στα γενέθλια μου και πραγματικά με έκαναν να νιώσω πολύ όμορφα και να κατανοήσω σε βάθος μια φράση που  μου έχει χαρίσει ένας πολύ αγαπημένος μου άνθρωπος. 

Ας ξεκινήσουμε πρώτα με τη φράση, για να σας κατατοπίσω και περί τίνος πρόκειται να μιλήσουμε. Αυτός, λοιπόν, ο πολύ αγαπημένος μου άνθρωπος, πορεύεται στη ζωή του και προσπαθεί να με βάλει εμένα στην ίδια φιλοσοφία, ακολουθώντας την παρακάτω φράση ''Να κάνεις αυτό που σου έρχεται αυθόρμητα και χωρίς πολλή σκέψη, μιας και αυτό είναι που θα σε κάνει χαρούμενη. Και θα κάνει χαρούμενους και τους γύρω σου''. Το χλεύασα, το αγνόησα, το ξέχασα τελείως, μέχρι που ήρθε μια σειρά από όμορφες μικρές στιγμούλες (ανατρέξτε εδώ ΟΛΗ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ τα έχουμε ξαναπεί) να μου αποδείξει πως έκανα πολύ μεγάλο λάθος. 

Πρώτα και καλύτερα θα μιλήσω για όλες εκείνες τις στιγμούλες που εγώ έγινα αποδέκτης ανάλογων αυθόρμητων κινήσεων απο τρίτα πρόσωπα (με αφορμή την ημέρα των γενεθλίων μου) και με έκαναν να χαμογελάσω σαν μικρό παιδί και να ξεχάσω όλα τα άσχημα που συμβαίνουν γύρω μας τον τελευταίο καιρό. Ένα ανιδιοτελές δώρο, απρόσμενο και καθόλου συνηθισμένο που σκοπό είχε μονάχα να χαρίσει χαμόγελο πραγματοποιώντας μια μικρή σκέψη μου, μια ταπεινή επιθυμία που ούτε κι εγω καλά καλά ήξερα πως την είχα. Μια ευχή από κάποιον που θεωρείς ξεχασμένο ή μακρινό ή ακόμα αδιάφορο, ένα παιδικό χαμόγελο και μια αγκαλιά! Όλες αυτές οι κινήσεις συγκλίνουν σε αυτή την παιδική αθωότητα που δεν έχει προλάβει ακόμα να φορτωθεί όλα τα ''ενήλικα'' φίλτρα. Και αυτό είναι που εν τέλει προκαλεί και την χαρά στο πρόσωπο το οποίο τα αποδέχεται. Γιατί ενδόμυχα αναγνωρίζει την ανιδιοτέλεια, την έλλειψη σκοπιμότητας και αντανακλά στο όμορφο συναίσθημα. Και κάπως έτσι, εν μέσω καραντίνας, αποκτάς τα πιο όμορφα γενέθλια που θα μπορούσες να έχεις. 

Και μετά έρχεται και η δική μου σειρά να χαρίσω κι εγώ το ίδιο χαμόγελο που μου πρόσφεραν, αποφασίζοντας για πρώτη μου φορά να ακολουθήσω αυτό το όμορφο μάντρα και να πραγματοποιήσω μια σκέψη η οποία ήταν εντελώς αυθόρμητη, σχεδόν παιδική, και χωρίς να την έχω σκεφτεί δεύτερη φορά. Ν' ακολουθήσω για πρώτη μου φορά, αυτό το μοναδικό μάντρα, το οποίο, χάρη σε άλλους που το ακολούθησαν ηθελημένα ή μη μου χάρισαν εμένα έναν ανεκτίμητο θησαυρό. Και νιώθω υπέροχα! Γιατί η πιο αγνή σκέψη που έκανα ίσως τον τελευταίο καιρό και είχε να κάνει μάλιστα και με τρίτους ανθρώπους βρήκε την ανταπόκριση που ευχόμουν. Και ξαφνικά, γέμισα κι εγώ με όμορφες σκέψεις και στα σίγουρα το χάρηκα πάρα πολύ! 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 1ο : Όσο περισσότερο χρόνο δαπανάς να σκέφτεσαι επανειλημμένα μια ιδέα τόσο πιο λάθος θα την βρίσκεις. Περισσότερα αρνητικά θα βρεις παρά θετικά. Κάτι σαν την πρώτη απάντηση σε ένα διαγώνισμα. Αν την σκεφτείς πολύ, κατά πάσα πιθανότητα η δεύτερη επιλογή θα είναι λάθος. Οπότε, το follow your heart μπορεί τελικά να είναι και η μόνη λύση, αν όχι προς την ευτυχία, τουλάχιστον σε ένα διαρκές state χαράς. 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ 2ο : Διδάξου από τα παιδία! Την τελευταία φορά που κοίταξα, ήταν ίσως, τα πιο χαμογελαστά νοήμονα πλάσματα σε τούτη την τυραννισμένη Γη. 

Αφιερωμένο σε μια ψυχή μικρούλα...

Candy