Φίλοι αναγνώστες, το ξέρω... είμαι απαράδεκτη! Χάθηκα κι έριξα μαύρη πέτρα. Τι τα θες, κάτι η δουλειά, κάτι το διάβασμα, κάτι που γίνηκα κι εγώ 25 χρονών κοπελάρα... Δύσκολη η ζωή και πολυάσχολη. Αλλά επέστρεψα και εύχομαι να σας αποζημιώσω με το ακόλουθο. Πάμε λοιπόν! Αφορμή για το παρακάτω τρυφερό παραλήρημα, όπως και για όλα τα προηγούμενα, είναι αφενός μια απόφαση που πήρα (δεν θα σας αποκαλύψω τι), που θεωρώ θα κάνει την ζωή μου πολύ - πολύ καλύτερη στο μέλλον και από την άλλη διάφορες αντιδράσεις - κινήσεις των οποίων έγινα αποδέκτης στα γενέθλια μου και πραγματικά με έκαναν να νιώσω πολύ όμορφα και να κατανοήσω σε βάθος μια φράση που  μου έχει χαρίσει ένας πολύ αγαπημένος μου άνθρωπος.  Ας ξεκινήσουμε πρώτα με τη φράση, για να σας κατατοπίσω και περί τίνος πρόκειται να μιλήσουμε. Αυτός, λοιπόν, ο πολύ αγαπημένος μου άνθρωπος, πορεύεται στη ζωή του και προσπαθεί να με βάλει εμένα στην ίδια φιλοσοφία, ακολουθώντας την παρακάτω φράση ''Να κάνεις αυτό που σου έρχεται αυθόρ